Każdy ma takiego Borata,na jakiego go stać

Podczas zwiedzania Wielkiego Pałacu Królewskiego w Bangkoku, obowiązkowego punktu w programie każdego „turysty”, pocztówki z Tajlandii w realu, w tłumie rozwrzeszczanych amerykańskich,niemieckich i rosyjskich żądnych zdjęć wariatów, udało mi się wyhaczyć niezłego kwiatka. Chłopak skromny, jakby lekko zagubiony, tak różny od całej reszty - od razu wzbudził moją sympatie:) Chociaż niewiadomego pochodzenia (kazał nazywać się z amerykańskiego Andy), znał parę słów po polsku: „jak się masz?” na przykład. Brakowało mu też trochę ogłady, wszystkie dziewczyny (mnie również niestety) zaczepiał tekstem : „How much?”(hmmm, w sumie w Tajlandii nie uchodzi to wcale za taki nietakt). Zwiedzanie upłynęło mi w jego towarzystwie miło, wesoło i bezboleśnie. Na końcu spiliśmy zimnego bronka i wymieniliśmy się adresami. Już za nim tęsknię.